Un conto todos os días
Martiño e a súa vida
Érase
unha vez un neno chamado Martiño. Martiño era un neno moi bo e moi estudioso,
tiña moitos amigos e amigas.
Cando
chega ao cole o primeiro que fai é coller a libreta de Mate e faun un pequeño
cálculo parar aprender a tabla de multiplicar de memoria.
Ao
saír ao recreo xoga ao fútbol e ao baloncesto pero un día paranron de lle
gustar todas esas cousas.
Comezou
a suspender e a olvidarse de multiplicar e volveuse un vago, non quería facer
nada e sempre estaba triste.
Todos
nos asustamos moito. Entón un dia o levaron ao médico. O médico dixo que non
estaba enfermo só que xa non tiña amigos…
Os
país foron ao Cole e preguntáronlle aos nenos por qué non querían ser amigos de
Martiño.
Os
nenos dixéronlles:
-Por
que dicides eso? Nós somos amigos de Martiño, pero el agora xogamos a outros
xogos que a el non lle gustan e non quere xogar con nós.
Os
país explicáronllo a Martiño, e púxose moi alegre e volveu ser o mesmo de
sempre.
Andrea
Luces, cámara horror…
Érase unha vez uns nenos que ían ao cole de Areixo, ao C.E.I.P. de Arteixo.
Estaba a piques de rematar o curso, era o 18 de xuño, e uns nenos ían facer unha obra de tea, e o título era: Luces, cámara, horor!
O día 17 de xuño trouxeron a invitación para que asistirán á obra tódolos nenos e nenas e para Manuela tamén.
Será moi divetido. Nolo pasaremos estupendamente.
Autora: Joana
Conto
Palabras 86
Fin de curso. ¡Festa!!!!!!
Nos dan as notas ao día seguinte, o 19
Adicatoria: Para a miña profe, que a quero moito, e mándame moitas divisións! Ja. Ja…
