Tamén é un afeccionado á poesía, dende o primeiro poema que recitei noteino. En abril viña no libro este poema de Adolfo Maíllo, que nos gustou a todos porque somos moi mariñeiros.
Claro copiar o poema, aínda que o fixo moi ben, non ten mérito, pero mirade como o debuxou no caderno.
Vedes o mar de Camariñas?
Marinero,
en ese barco ligero
llévame,
que yo quiero
recorrer el mundo entero.
Si me llevas te daré
mi pelota
y mi caja de soldados
Marinero afortunado,
Marinero afortunado,
¡llévame!