¿Qué din os rumorosos
na costa verdecente
ao raio transparente
do prácido luar?
¿Qué din as altas copas
de escuro arume arpado
co seu ben compasado
monótono fungar?
Do teu verdor cinguido
e de benignos astros
confín dos verdes castros
e valeroso chan,
non des a esquecemento
da inxuria o rudo encono;
desperta do teu sono
fogar de Breogán.
Eduardo Pondal
O día 20 de decembro de 1907, no Gran Teatro da Habana os espectadores escoitaron unha música singular que os levaba á outra banda do mar ata a vella terra querida e añorada por moitos dos presentes.
Facíase presente na maxia da música a Galicia do mar e da montaña, a da morriña e a da esperanza estaba a soar "Os Pinos" con letra de Eduardo Pondal o cantor de Bergantiños, e música de Pascual Veiga.
Aquelas salgadas bagoas de mar e ríos, deitadas polos galegos de alá perdura na emoción dos galegos de aquí.
Estaba a soar o HIMNO GALEGO!
Foi na Habana, coma non podía ser de outro xeito, a estrea do Himno do país dos emigrantes era, para se cumplir o sino, escoitado por primeira vez na Galicia emigrante.
Por eles!
-
