19.6.14

En marcha



Ai meus amigos,  o curso vaise acabando. Andamos preocupados polas notas, polo que pasará no novo curso, por nos despedir... Somos uns sentimentais!
Vedes o autobús que tristeiro está? Cando esteades dentro, mudará porque coas cores máxicas do voso amigo O Lagarto todo cambia.
Graciñas por ter compartido as vosas cousas, tantos momentos, tantos sorrisos comigo, mirade se non os videos.
Veña, rumbo a 5º sen medos!

Susan



día una mariposa llamada Susan paseaba por un jardín tranquilamente hasta que una niña la quiso cazar.
En vez de cazarla le lastimó un ala. Susan no podía casi volar y descansó en un arbusto cercano.



Mientras estaba descansando, un saltamontes llamado Pepe pasó a su lado y le dijo: 
PEPE: Hola, ¿cómo te llamas?
SUSAN: Me llamo Susan.
PEPE: Susan,  ¿qué te pasa?
SUSAN: Que una niña intentó cazarme y en lugar de cazarme, me lastimó un ala.
PEPE: Te llevaré a mi casa a hombros.
Pepe la llevó a si casa a hombros y le vendó el ala.
Al día siguiente, Pepe le llevó el desayuno a la cama.
- ¿Te encuentras mejor Susan?
- Sí, gracias Pepe.
- ¿Ya podrás volar?
- Sí.
Susan se despidió  y le dio un beso.

> Sofía

                

Consellos para viaxar




Viajar, aprender y disfrutar

Cuando estudiamos un libro a veces lo entendemos mal y por ejemplo al ir de viaje creemos que entre Lugo y León hay una muralla que los separa.
Hay que prestar mucha atención en los viajes para enterarse de lo que hemos estudiado en el cole.

> Sofía

Viaje al futuro

El viaje al futuro

Estábamos haciendo un proyecto cuando me salió una cosa mal y sin querer inventé la primera máquina del tiempo.
Viajamos hacia el futuro, estábamos en medio de una guerra, y Víctor preguntó:
-¿Dónde estamos?
Iván contestó:                                                          
-¡En medio de una guerra!
Fuimos caminando y por poco le dio una bala a Laura C. 
Entre todo lo que pasó, a Sofía se le ocurrió un plan para parar la guerra. Nos lo contó a todos y después Mauro, Alberto y yo decidimos seguir su plan. Nos faltó un poco  y Alejandro logró completarlo.
Al final volvimos al presente y tocó la campana de las dos y media. 


> Jacobo

12.6.14

Mis poemas




Queridos amigos e amigas, comezamos a recta final e temos o autobús preparado.
Sabedes que temos un poeta na clase? Mirade que fermosos poemas fixo Matias:

La profesora numero uno

Una profesora debe tener
un lugar especial
en el corazón de cada niño
porque en la vida
les ayuda a comenzar.

Quiero agradecerte por
todo lo que has hecho
¡eres una profesora
muy especial y para  mi
eres la mejor!

Mi abuela

Quien subiera tan alto      
como la luna
para ver las estrellas
una por una, 

y elegir entre todas
la mas bonita
para alumbrar
el cuarto de la abuelita. 

  Matias

4.6.14

Visitamos A Voz



VISITA A  LA VOZ DE GALICIA



El día 2 de abril los niños y niñas de mi clase visitamos La Voz de Galicia.

¿Sabías que hacen 120000 periódicos al día? ¿Y que los domingos hacen 14000 periódicos?

¡Es increíble! La visita fue muy divertida, una guía nos llevó por la redacción, los almacenes, la sala de tintas… ¡qué calor!

La parte que más me gustó fue el Museo, allí había periódicos muy antiguos y maquinaria que se usaba hace mucho tiempo.

Nos lo pasamos muy bien todos y yo también.


> Alejandro Miranda 
    Reporteiro



A Voz de Galicia


El jueves 2 de abril, fun a la Voz de Galicia en autobús cos meus compañeiros.

Cando chegamos nos ensañaron como, cando e por que se fai un periódico e tamén por que son moi importantes.

Era obligatorio acabalo as 22.00 horas porque teñen que pasar a recollelos para o seu reparto.

Fumos ver unhas máquinas e nos explicaron como facían antes.

Tamén vimos o primeiro periódico publicado da Voz

Regresamos ás 12.00 horas

> Jacobo Calviño

    Reporteiro


3.6.14

De amizade



Ai! Como vai pasando o tempo.... María Josefina, tés razón, de 12 a casi 18 van 6, non te preocupes sempre poden pasar máis...
Que bonita  a túa mensaxe gardareina na miña mochila de mestra para sempre, gracias corazón, eu sí que tiven sorte de compartir aquel tempo contigo. 
Sabedes que ten unha mascota nova e púxolle de nome Rufino? Mirade que guapos son, unha Rossie e outro Rufino,  vai celarse Bruna!





Déixoche un agasallo, para cantar cando vai frío e  cando vai calor, xa sabes de dous en dous, terás que llelo aprender a esta parelliña.




http://www.edu.xunta.es/web/gratuidadesolidaria